Klimek Leszek Wiktor & Casey ...

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Leszek Wiktor Klimek – uleszka.net
CYWILIZACJA BOGìW
Potop - czy tylko jeden?
Albowiem zagþada spotka caþy Ļwiat i przyjdzie wielka fala, i zaleje caþĢ
ziemiħ, i wszystko co siħ na niej znajduje ulegnie zagþadzie. [Henoch].
ńrdþa pisane - StaroŇytni
Z wieĻciĢ o Potopie mamy do czynienia juŇ od najmþodszych lat. StykajĢ siħ z niĢ wszyscy, zarwno wierzĢcy jak i dalecy od tego. Wszyscy bez
wĢtpienia zadajĢ sobie te same pytania - czy byþ naprawdħ, kiedy to byþo, jak wyglĢdaþ, czy faktycznie uratowaþa siħ tylko para ludzi? WejdŅmy
w ten w gĢszcz wiadomoĻci na jego temat. Bħdzie to ciekawa wħdrwka choę nie ma pewnoĻci czy przy jej koıcu ujrzymy chociaŇ maþe
Ļwiateþko.
Stary Testament - A potop trwaþ na ziemi czterdzieĻci dni i wody wezbraþy, i podniosþy arkħ ponad ziemiħ. Kiedy przybywaþo coraz wiħcej
wody i poziom jej podnisþ siħ wysoko ponad ziemiĢ, arka pþynħþa po powierzchni wd. Wody bowiem podnosiþy siħ coraz bardziej nad
ziemiħ, tak Ňe zakryþy wszystkie gry wysokie, ktre byþy pod niebem. Wody siħ wiħc podniosþy na piħtnaĻcie þokci ponad gry i zakryþy je.
A wody stale siħ podnosiþy na ziemi przez sto piħędziesiĢt dni.
Ale Bg, pamiħtajĢc o Noem, o wszystkich istotach Ňywych i o wszystkich zwierzħtach, ktre z nim byþy w arce, sprawiþ, Ňe powiaþ wiatr
nad caþĢ ziemiĢ i wody zaczħþy opadaę. Zamknħþy siħ bowiem zbiorniki Wielkiej Otchþani tak, Ňe deszcz przestaþ padaę z nieba. Wody
ustħpowaþy z ziemi powoli, lecz nieustannie, i po upþywie stu piħędziesiħciu dni siħ obniŇyþy. MiesiĢca sidmego, siedemnastego dnia
miesiĢca arka osiadþa na grach Ararat. Woda wciĢŇ opadaþa aŇ do miesiĢca dziesiĢtego. W pierwszym dniu miesiĢca dziesiĢtego ukazaþy
siħ szczyty gr.
Zusiudra (Utnapisztim) - Ziusudra sþuchaþ stojĢc podle niego, stojĢc po lewej stronie Ļciany...
ĺciano, chcħ ci rzec sþowo, sþowo moje zachowaj, zaprawdħ rady mojej wysþuchaj.
Wszystkie siedziby zaleje potop, ktry przejdzie nad stolicami, aby zniszczyę nasienie ludzkoĻci...
Ostateczny to wyrok, sþowo zgromadzenia (bogw), sþowo wypowiedziane przez Ana, Enlila i Ninhursang.
[kolejny fragment jest zniszczony]
Wszystkie niszczycielskie wichury i nawaþnice razem sunħþy þawĢ,
potop przetoczyþ siħ nad stolicami.
Po siedmiu dniach i nocach, po potopie, ktry przewaliþ siħ przez kraj,
na wysokiej wodzie wicher koþysaþ barkĢ.
Bg Utu pojawiþ siħ roztaczajĢc Ļwiatþo na niebo i ziemiħ.
Ziusudra przebiþ otwr w barce i promienie boga Utu rozbþysþy w niej.
Wwczas krl Ziusudra padþ na twarz przed bogiem Utu!
Krl ubiþ woþy i liczne owce (na ofiarħ):
na Ňycie nieba, na Ňycie ziemi, niech bħdĢ zaklħci.
An i Enlil, na Ňycie nieba, na Ňycie ziemi niech bħdĢ zaklħci!...
Za ich sprawĢ pojawiþy siħ (znw) stworzenia, ktre podniosþy siħ z ziemi.
Krl Ziusudra padþ na twarz przed Anem i Enlilem.
An zaĻ i Enlil... obdarzyli go Ňyciem podobnym boskiemu,
podnieĻli go do wiecznego Ňycia podobnego boskiemu.
Wtedy to krla Ziusudrħ, ktry... nasienie ludzkoĻci ocaliþ,
osiedlili w krainie zamorskiej, w kraju Diimun, w kraju, skĢd wschodzi bg sþoıca Utu.
Potop Deukaliona - [...] na radzie niebieskiej postanowiono wytħpię rd ludzki potopem. Wysþano wiatry, aby zewszĢd pospħdzaþy
chmury. Z pierwszym gromem spadþy wielkie deszcze. Morza i rzeki wystĢpiþy z brzegw. NajwyŇsze domy skryþy siħ pod wodĢ. Nie byþo
granicy miħdzy ziemiĢ i morzem. Czþowiek Ňeglowaþ po polach, po ktrych niedawno chodziþ za pþugiem. Nereidy, zdumione i przeraŇone,
pþywaþy po ulicach miast zatopionych. Wszystko ratowaþo siħ bezþadnĢ ucieczkĢ. Z biaþych fal wychylaþy siħ pþowe grzywy lww, a wilk
prowadziþ trzodħ owiec do nie istniejĢcej przystani. Ptaki znuŇone lotem, nie widzĢc nigdzie oparcia, spadaþy w gþħbinħ. Ziemiħ zalegþa
cisza i pustka. Bogowie ze szczytw Olimpu sþyszeli tylko oddech bezkresnego morza. NajwyŇsze gry znikþy. Ponad falami wyrastaþ jeden
wierch Parnasu, w Beocji.
Na bezbrzeŇnym oceanie koþysaþo siħ nħdzne czþno, a w nim drŇaþo z trwogi dwoje staruszkw: Deukalion i Pyrra. Ich sþaby wzrok nie
mgþ ogarnĢę caþego bezmiaru klħski. Po dziewiħciu dniach i dziewiħciu nocach wħdrowania czþno stanħþo na szczycie Parnasu. Wody
zaczħþy opadaę. Z wolna ukazywaþy siħ wzgrza, po nich wyŇsze pþaszczyzny, wreszcie niziny peþne szlamu, w ktrym leŇaþy trupy ludzi i
zwierzĢt. [...] Dookoþa Ļwiat siħ odnawiaþ. Z uŇyŅnionej wielkimi deszczami gleby rodziþy siħ roĻliny, ptaki i zwierzħta. Niezmierna, zielona
puszcza przykryþa ziemiħ, nad ktrĢ Ļpiewaþy skowronki, przelatywaþy bociany i jaskþki. Dopiero z wolna i gdzieniegdzie podnosiþy siħ
nieĻmiaþo pierwsze osady. Budowaþo je plemiħ wyrosþe z kamieni, a wiħc zdatniejsze do Ňycia, wytrzymaþe na bl i trudy. Deukalion, jak
patriarcha, chodziþ wĻrd swoich dzieci, nauczaþ ich rzeczy niezbħdnych do Ňycia, krzewiþ czeĻę naleŇnĢ bogom i stawiaþ ĻwiĢtynie. Z okien
dworzyszcza olimpijskiego Dzeus widziaþ, jak Ļwiat dŅwigaþ siħ do nowych przeznaczeı. Przekonaþ siħ niebawem, Ňe ludzie, niepamiħtni
kary, jaka spotkaþa ich poprzednikw, bynajmniej nie stajĢ siħ lepsi, ale juŇ wiħcej nie zsyþaþ na nich potopu.
Strona | 1
Leszek Wiktor Klimek – uleszka.net
Nie wszystkie Ņrdþa pisane podajĢ wprost, Ňe opisujĢ Potop. MoŇemy tylko wnioskowaę, Ňe chodzi o Potop na podstawie opisu kataklizmu, choę
nie wszħdzie wystħpuje tylko woda.
Codex Troano (tþum. Le Plongeon) - W roku 0. Kan, w dniu 11. Muluc miesiĢca Zac rozpoczħþy siħ straszne trzħsienia ziemi, trwajĢce
bez przerwy do dnia 13. Chuen (trzy dni). Kraj bagnistych wzgrz, kraj Mu, padþ ich ofiarĢ. Dwukrotnie wzniesiony w grħ, w ciĢgu jednej
nocy zniknĢþ po nieprzerwanym dziaþaniu podwodnych wulkanw. LĢd unosiþ siħ i opadaþ wielokrotnie. W koıcu ziemia siħ zapadþa i
dziesiħę paıstw zostaþo porozrywanych na czħĻci i zniszczonych. Zatonħþy wraz z ludnoĻciĢ, liczĢcĢ 64 miliony, 8000 lat przed napisaniem
tej ksiħgi.
Chilam Balam (V czħĻę) - ...Staþo siħ, gdy Ziemia zaczħþa siħ odradzaę. Nikt nie wiedziaþ, co moŇe nastĢpię. Spadþ ognisty deszcz, spadþ
popiþ, kamienie i drzewa chyliþy siħ ku ziemi. Kamienie i drzewa zostaþy rozbite... Zerwaþ siħ Wielki WĢŇ z nieba... i spadþy na ziemiħ jego
skra i kawaþki jego koĻci... a strzaþy trafiaþy sieroty i starcw, wdowcw i wdowy, ktrzy jeszcze Ňyli, choę juŇ siþ nie mieli do Ňycia. I
zostali oni pogrzebani na piaszczystym wybrzeŇu morza. Wtedy nadeszþy potworne fale wody. A wraz z Wielkim WħŇem spadþo na ziemiħ
niebo i zatopiþo ziemiħ...
Platon - Kritias - Kiedy zaĻ bogowie czyszczĢ Ziemiħ wodami i zalewajĢ jĢ, wtedy tylko wieĻniacy i pasterze, ktrzy zamieszkujĢ gry,
zachowujĢ siħ przy Ňyciu, podczas gdy mieszkaıcw waszych miast niosĢ rzeki do morza. [...] Tak, Solonie, w pewnym okresie,
wyprzedzajĢcym najwiħkszĢ katastrofħ spowodowanĢ przez wodħ, miasto Ateıczykw byþo najlepsze w wojnie, a przede wszystkim byþo
rzĢdzone zgodnie z dobrymi prawami. [...] W nastħpnym okresie czasu pojawiþy siħ trzħsienia ziemi oraz powodzie; w ciĢgu jednego dnia i
jednej strasznej nocy caþa wasza armia w jednym momencie zapadþa siħ naraz pod ziemiħ. Podobnie znikþa takŇe wyspa Atlantyda,
pochþoniħta przez morze. Dla tej wþaĻnie przyczyny to morze jest tam jeszcze do dzisiejszego dnia nieŇeglowne i nawet niezbadane
wskutek przeszkd, jakie stawia dno peþne szlamu i pþycizn - szlamu zostawionego przez pochþoniħtĢ wyspħ.
Oera Linda Boek - Podczas caþego lata Sþoıce kryþo siħ za chmurami, jak gdyby nie chciaþo wiħcej patrzeę na ziemiħ. Panowaþa tu
wieczna cisza i wilgotna mgþa zawisþa na ksztaþt mokrego Ňagla ponad domami i polami. Powietrze byþo ciħŇkie i przygnħbiajĢce, a ludzie
nie wiedzieli, co to radoĻę i wesele. W czasie tej ciszy rozpoczħþo siħ trzħsienie ziemi, jak gdyby zwiastujĢce jej zgon. Gry zionħþy ogniem
i pþomieniami. Niektre znw zapadaþy siħ w þono ziemi, w innych natomiast miejscach gry wyrosþy ponad powierzchniħ ziemi. Aldland,
nazywana przez Ňeglarzy Atlan, zniknħþa, a rozszalaþe fale wzniosþy siħ tak wysoko ponad gry i doliny, Ňe wszystko zostaþo zniszczone, a
ci, ktrzy uciekli przed ogniem, zostali strĢceni do wody...
Nie tylko w kraju Finda ziemia pþonħþa, lecz takŇe w Twiskland (Germania). Wszystkie lasy pþonħþy jeden za drugim, a gdy wiatr powiaþ w
tej czħĻci ziemi, caþy nasz kraj zostaþ pokryty popioþem. Rzeki zmieniþy swj bieg, a u ich ujĻcia powstaþy nowe wyspy z piasku i z tego, co
woda naniosþa. Trwaþo tak trzy lata, kiedy nastĢpiþ wreszcie spokj i lasy ukazaþy siħ ponownie... Wiele krajw zniknħþo pod wodĢ, w
innych miejscach wynurzyþy siħ nowe lĢdy ponad poziom wody, w Twiskland lasy zostaþy zniszczone w poþowie kraju.
Kronika Akakor - Tatunca Nara opowiada nastħpnie o dwch globalnych katastrofach, ktre wyniszczyþy niemal caþĢ ludzkoĻę. W roku 10
468 prz. Chr. miaþ mieę miejsce niewyobraŇalny potop zwiĢzany z drastycznĢ zmianĢ klimatu:
"Oto wieĻę o zagþadzie ludzkoĻci. Co zdarzyþo siħ na Ziemi? Kto sprawiþ, Ňe zadrŇaþa? Kto sprawiþ, Ňe zataıczyþy gwiazdy? Kto kazaþ wodzie
wytrysnĢę ze skaþ? [...] Byþo straszliwie zimno i lodowaty wicher smagaþ ziemiħ. Byþo straszliwie gorĢco i ludzie pþonħli od swych
oddechw. Ludzie i zwierzħta uciekali w panicznym strachu. Rozpaczliwie biegali we wszystkie strony. Prbowali wspinaę siħ na drzewa, a
drzewa odrzucaþy ich daleko od siebie. Prbowali dostaę siħ do jaskiı, a jaskinie zapadaþy siħ nad nimi. Co byþo u doþu, zostaþo wywrcone
do gry. Co byþo na grze, zniknħþo w otchþani [...]".
Koniec trzeciego Ļwiata wedþug Indian Hopi - Kaskara "Ojczyzna" lub "Kraj Sþoıca". Kontynent na Pacyfiku. Ameryka Poþudniowa
dopiero wynurzaþa siħ z oceanu. W tym Ļwiecie na Kaskarħ napadli ludzie z Kraju Wschodu - Talawaiczique. W tym Ļwiecie nastĢpiþa
katastrofa, w wyniku ktrej Kraj Wschodu pogrĢŇyþ siħ w oceanie. Kaskara takŇe zaczħþa pogrĢŇaę siħ w oceanie, ale w czasie dþuŇszym.
Trzeci ĺwiat pogrĢŇyþ siħ w oceanie.
Z mapki poniŇej widaę, Ňe przekazy o potopie (wielkiej wodzie czy wielkiej fali) spotkaę moŇna prawie na caþej kuli ziemskiej. Zapewne nie sĢ
oznaczone wszystkie miejsca, bowiem etnografia jest stosunkowo mþodĢ dziedzinĢ. Pierwsi etnografowie swe wiadomoĻci zdobywali zgoþa w
ekstremalnych warunkach i zapewne w wolnych chwilach pomiħdzy walkami z tubylcami. Nie mamy teŇ absolutnej pewnoĻci, czy niektre
przekazy nie zostaþy celowo "skaŇone" przez misjonarzy chrzeĻcijaıskich.
Strona | 2
Leszek Wiktor Klimek – uleszka.net
Wnioski sĢ jednak interesujĢce. Przekazy o potopie sĢ znane na caþym niemal Ļwiecie. Trudno uwierzyę, Ňe w tak oddalonych od siebie miejscach
moŇna by wymyĻleę identycznĢ historiħ. Potop jednak musiaþ byę i to o oglnoĻwiatowym zasiħgu. Biaþe plamy na mapie (Azja, Afryka,
Malajazja, Australia) mogĢ mieę kilka przyczyn: albo nie znamy przekazw z tamtych stron, albo na te tereny nie dotarþy fale powodzi lub teŇ w
czasie potopu po prostu nie byþo tam ludzi, co jest byę moŇe niemoŇliwe ale nie wykluczone.
Co wiemy na temat potopu
Zajmijmy siħ na poczĢtek prbĢ zdefiniowania zjawiska nazwanego przez nas Potopem. Casey Wadowski zajmujĢcy siħ problematykĢ potopu
proponuje taki opis:
Krtkotrwaþe, nagþe i jednoczesne wystĢpienie wszystkich wd na powierzchni Ziemi (oceanw, mrz, jezior i rzek) ze swych staþych
"siedzib" i zalanie caþej powierzchni Ziemi þĢcznie z najwyŇszymi grami, zagþada ogromnej wiħkszoĻci rodzaju ludzkiego i populacji
zwierzĢt, zniszczenie prawie caþego dorobku technicznego i kulturalnego wczeĻnie ŇyjĢcej cywilizacji.
OczywiĻcie nie jest to ostateczna i jedynie prawdziwa definicja, ale nasz punkt wyjĻcia.
Czy moŇemy okreĻlię kiedy to byþo?
NaleŇy chyba przyjĢę, Ňe jeden ze znanych nam, ostatnich wielkich kataklizmw prawdopodobnie wydarzyþ siħ okoþo 12,5 tysiĢca lat temu. Tu
nauka mwi o zakoıczeniu epoki lodowcowej "z wielkim hukiem", o gwaþtownej zmianie klimatu, o bliŇej niesprecyzowanym kataklizmie. TakŇe
na okres 12,5 tysiĢca lat temu Artur Poznansky ocenia czas kataklizmu w Tiahuanaco.
Czy byþ to jedyny Potop? Prawdopodobnie nie. Wedþug listy krlw babiloıskich (WB 444) po Potopie, w Sumerze rzĢdziþo 23 krlw przez okoþo
24,5 tysiĢca lat. ZakþadajĢc, Ňe mwiĢ o Potopie, ale nie o ostatnim kataklizmie sprzed 12,5 tysiĢca lat temu, naleŇaþoby umiejscowię go na
minimum 37 tysiħcy lat temu (24,5+12,5). DrugĢ "datħ" podaje Zecharia Sitchin: pierwszy raz Nefilim odwiedzili Ziemiħ 450 tys. lat temu. Potop
miaþ miejsce po 120 okrĢŇeniach Nibiru wokþ Sþoıca jakie upþynħþy od pierwszych odwiedzin. Obliczenia wskazujĢ na 18 tysiħcy lat przed
napisaniem tekstu przez Sumerw. ZakþadajĢc, Ňe pierwszego opisu tego Potopu dokonano z poczĢtkiem panowania krlw po Potopie, datħ
naleŇy przesunĢę jeszcze gþħbiej i to na 55 tysiħcy lat temu (18+24,5+12,5). On sam umieszcza Potop na ponad 20 tysiħcy lat temu. Gdyby
jednak za pierwsze odwiedziny przyjĢę datowanie Diodora (473 tysiĢce lat) Potop odsunie siħ jeszcze dalej, bo aŇ na 78 tysiħcy lat wstecz i
wyglĢda to doĻę ciekawie, bo Abu Zaid Al-Balhi budowħ piramid umieszcza na 72 tysiĢce lat temu.
PrzeĻledŅmy tok rozumowania. Sumerowie nie mogli pisaę o ostatnim kataklizmie, gdyŇ krlowie "po Potopie" panowali okoþo 24,5 tysiĢca lat,
wiħc czas od ostatniego kataklizmu jest po prostu za krtki, a i ostatniĢ cywilizacjħ Sumerw umieszczamy okoþo 5 tysiħcy lat temu. ZakþadajĢc,
Ňe tego typu wydarzenie powinno rozpoczynaę historiħ kaŇdej cywilizacji, to czas zapisu naleŇaþo by umieĻcię w poczĢtkach tej cywilizacji.
Dlaczego te najstarsze Ņrdþa nie wspominajĢ o kataklizmie opisywanym przez Platona? SĢdzħ, Ňe ta cywilizacja nie byþa Ļwiadkiem tego
kataklizmu. Jej juŇ nie byþo lub caþkowicie zginħþa w tym wþaĻnie kataklizmie.
Stary Testament - I Ňyþ Adam sto i trzydzieĻci lat, i spþodziþ syna na podobieıstwo swoje, i na wyobraŇenie swoje, i nazwaþ imiħ jego
Set. ¤ A Set Ňyþ sto lat i piħę lat, i spþodziþ Enosa. ¤ A Enos Ňyþ dziewiħędziesiĢt lat, i spþodziþ Kenana. ¤ Kenan teŇ Ňyþ siedemdziesiĢt lat, i
spþodziþ Mahalaleela. ¤ A Mahalaleel Ňyþ szeĻędziesiĢt i piħę lat, i spþodziþ Jareda. ¤ ņyþ teŇ Jared sto szeĻędziesiĢt i dwa lata, i spþodziþ
Enocha. ¤ A Enoch Ňyþ szeĻędziesiĢt lat, i piħę, i spþodziþ Matuzalema. ¤ I Ňyþ Matuzalem sto osiemdziesiĢt i siedem lat, i spþodziþ
Lamecha. ¤ Lamech Ňyþ sto osiemdziesiĢt i dwa lat, i spþodziþ syna. I nazwaþ imiħ jego Noe.
Noe miaþ szeĻęset lat, gdy nastaþ potop na ziemi. [...] W roku szeĻęsetnym Ňycia Noego, w drugim miesiĢcu roku, siedemnastego dnia
Strona | 3
Leszek Wiktor Klimek – uleszka.net
miesiĢca, w tym wþaĻnie dniu trysnħþy z hukiem wszystkie Ņrdþa Wielkiej Otchþani i otworzyþy siħ upusty nieba;
Potop biblijny nastĢpiþ gdy Noe miaþ szeĻęset lat. Noe, wedþug Biblii, urodziþ siħ 1056 lat po stworzeniu Adama, a wiħc Potop na Ziemi miaþ
miejsce 1656 lat po stworzeniu pierwszego czþowieka (wedþug Biblii). Czas trwania biblijnego Potopu odbiega takŇe od pozostaþych. Wedþug Biblii
wody na Ziemi utrzymywaþy siħ przez 340 dni (40 dni i nocy padaþ deszcz, 150 dni wody wzbieraþy i 150 dni wody opadaþy), podczas gdy inne
opisy wskazujĢ na znacznie krtsze okresy.
Czy moŇna poþĢczyę Potop biblijny z potopem sumeryjskim? Wiemy dziĻ, Ňe opowieĻci Starego Testamentu sĢ kompilacjĢ duŇo starszych,
sumeryjskich tekstw, wiħc moŇe mwiĢ o tym samym Potopie. Dlaczego wiħc takie rozbieŇnoĻci o czasie jego trwania? Tego nie potrafiħ
wytþumaczyę. MoŇliwe, Ňe czas trwania Potopu biblijnego wyolbrzymiono, by podnieĻę jego rangħ jako wielkĢ karħ za grzechy ludzi? Skoro tak,
to chyba popeþniono bþĢd. Biblijny Noe nie miaþ Ňadnych szans na zmieszczenie zapasu ŇywnoĻci i wody pitnej dla siebie i zwierzĢt na okres
prawie caþego roku w maþej arce. Autorzy hebrajscy albo Ņle przetþumaczyli sumeryjski tekst lub po prostu przedobrzyli.
Grecki Potop Deukaliona þĢczony jest z wiekiem spiŇowym (miedzianym, brĢzowym) ludzkoĻci, w ktrym to Zeus za nieprawoĻci i upadek
moralny ludzi ukaraþ ich Potopem. Wedþug Owidiusza Giganci pojawiajĢ siħ w wieku Ňelaznym, a wiħc po Potopie Deukaliona. Natomiast walka
Zeusa z Gigantami ma miejsce przed wiekiem spiŇowym, gdyŇ w wieku spiŇowym panuje on juŇ niepodzielnie. Czy Giganci to nie tylko jeden
krtki okres w dziejach Ziemi? Gdzie wiħc umieĻcię Potop Deukaliona? Nie wiem, chociaŇ... Platon w Kritiasie pisze:
Miaþy bowiem miejsce w ciĢgu tych dziewiħciu tysiħcy lat liczne i okrutne potopy. [...] Najpierw, Akropol nie wyglĢdaþ tak, jak teraz. Teraz
mianowicie jedna jedyna noc potopu roztopiþa ziemiħ i obnaŇyþa to miejsce do naga, podczas gdy w tym samym czasie wystĢpiþy trzħsienia
ziemi i trzeci z rzħdu zalew wody przed katastrofĢ z czasw Deukaliona.
Wynikaþo by z tego, Ňe potop Deukaliona byþ czwartym w ciĢgu 9 tysiħcy lat (od kataklizmu sprzed 12,5 lat do czasw Platona). Literatura grecka
wymienia nastħpujĢce - potop Megarosa, Ogygesa, Dardanosa i Deukaliona, przy czym Bellamy umieszcza potop Dardanosa za potopem
Deukaliona. W roku 1948 Claude Schaeffer, archeolog francuski, wystĢpiþ z tezĢ o gwaþtownych zaþamaniach kultur Bliskiego Wschodu w latach
2300, 1500 i 1200 r. pne. spowodowanych trzħsieniami ziemi.
PrzenieĻmy siħ na tereny rzadko (lub wcale) kojarzone z Potopem. Nie wszyscy zapewne wiedzĢ, Ňe takŇe Egipt doznaþ w zamierzchþych czasach
katastrofy Potopu. Wedþug przekazw staroŇytnych Egipcjan:
Kiedy Egipt zostaþ zalany wodĢ pojawiþ siħ bardzo wielki Bg, ktry juŇ od dawna Ňyþ na Ziemi i wydobyþ kraj z wody i bþota, budujĢc
groble i tamy na Nilu. Z tego teŇ powodu Egipt nosiþ nazwħ "kraju wydobytego". Bogiem tym byþ Ptah.
Cytat przytoczyþem za Arnoldem Mostowiczem. Wedþug Grekw, piszĢcych u schyþku ery przed Chrystusem, Egipt nie doznaþ potopu przez
ostatnie 8 tysiħcy lat. Czy to wspomnienie moŇe dotyczyę Potopu, o ktrym piszĢ Sumerowie i wspomina Biblia?
PodjĢþem prbħ naniesienia zdarzeı na osi czasu. Widaę wyraŅnie rŇnicħ czasu pomiħdzy Potopem na Bliskim Wschodzie a pozostaþymi. Czy to
moŇe oznaczaę, Ňe Potopw byþo kilka? Prawdopodobnie. Wynika takŇe jeszcze jeden wniosek. Z przekazu Platona statystycznie wynika, Ňe
kataklizm dotyka Europħ co 2-2,5 tysiĢca lat. StaroŇytni Grecy wojnħ trojaıskĢ umieszczajĢ okoþo 1200 lat pne. Gdzie zatem jest prawdziwa
Troja? Odkryte ruiny przez Schliemanna nauka od dawna kwestionuje jako prawdziwĢ Trojħ. Czy pozostaþoĻci Troi znajdujĢ siħ gdzieĻ na dnie
morza, a my jesteĻmy dopiero w przededniu odkrycia jej ruin? Czy moŇna þĢczyę jej znikniħcie z potopem Dardanosa? Teoretycznie moŇna
zaþoŇyę wszystko. Potop ten moŇna umieĻcię w terenie, gdzie byę moŇe istniaþa Troja, w okolicach morza Marmara. Morze to istnieje miħdzy
dwoma cieĻninami - Bosforem i Dardanelami. OglĢdajĢc mapħ nie sposb oprzeę siħ wraŇeniu, Ňe obie cieĻniny wyglĢdajĢ jak gþħbokie pħkniħcia
w skorupie ziemi, a ich przedþuŇeniem jest podwodny rw przebiegajĢcy pþnocnym skrajem morza Marmara. Jak wielkie musiaþo byę trzħsienie
ziemi, ktre to spowodowaþo? Kondratow w ksiĢŇce Tajemnice trzech oceanw pisze:
Strona | 4
Leszek Wiktor Klimek – uleszka.net
Kondratow - W mitologii greckiej mwi siħ o trzech potopach: Ogygesa, Deukaliona i Dardanosa. Historiħ
potopu Ogygesa
przytacza
Warron, pisarz rzymski z I wieku pne. Pisaþ on, Ňe w czasach Ogygea, dawnego krla Attyki, czynne byþy wszystkie wulkany na Morzu
Egejskim i 9 miesiħcy panowaþa noc. Fale potopu zatopiþy nawet na jakiĻ czas Attykħ, w ktrej potem przez kilkadziesiĢt lat nikt nie
mieszkaþ. Na temat
potopu Dardanosa
Diodor Sycylijczyk, historyk grecki w I wieku pne. pisaþ, Ňe zapadþa siħ wtedy czħĻę wyspy
Samotraki na Morzu Egejskim i niektre czħĻci Azji Mniejszej, a miħdzy Morzem Czarnym a Egejskim uksztaþtowaþa siħ þĢcznoĻę, taka jak
dziĻ, poprzez cieĻniny Dardanele i Bosfor. [...] Geolodzy wspþczeĻni uwaŇajĢ, Ňe [...] 8-9 tys. lat temu zaczħþa siħ nowa transgresja
Morza Czarnego i baseny Morza Czarnego i ĺrdziemnego poþĢczyþy siħ.
Do diagramu wstawiþem teŇ ery Mezoameryki (zwane Sþoıcami). Za poczĢtek naszej juŇ ery (V Sþoıca) przyjĢþem kataklizm sprzed 12,5 tysiĢca
lat. Jak widaę, przeþomy poszczeglnych Sþoıc nie korelujĢ z innymi kataklizmami, chociaŇ koniec pierwszego "Sþoıca" wypada w pobliŇu Potopu
Sitchina. Byę moŇe kataklizmy Ameryki ĺrodkowej nie byþy notowane w Europie. Najprawdopodobniej jednak nie znamy korelacji ich wydarzeı z
naszym, europejskim kalendarzem. Z drugiej jednak strony, czy wiek poszczeglnych "Sþoıc" odczytano prawidþowo? Czy iloĻę podanych lat nie
jest jakĢĻ wielokrotnoĻciĢ 52-letnich cykli? Nie uwzglħdnia siħ przecieŇ w obliczeniach czwartego kalendarza zwanego "ksiħgĢ lat". Wnioski mogĢ
byę nastħpujĢce: albo przekazy mwiĢ o rŇnych kataklizmach, albo my wiemy o niewielu. Generalnie wrciliĻmy do punktu wyjĻcia. Dzisiejsza
wiedza nie pozwala na stworzenie logicznej chronologii nawet dla ostatnich kilkudziesiħciu tysiħcy lat.
Moja konkluzja to ta, Ňe Potopu sumeryjskiego i biblijnego nie powinno siħ þĢczyę z kataklizmem z przed 12,5 tysiħcy lat. Z przekazw
staroŇytnych moŇna wywnioskowaę, Ňe Potop sumeryjski to czas sprzed co najmniej 37 tysiħcy lat. Czy to w tych czasach Ňyli patriarchowie
biblijni? Czy cywilizacja istniejĢca po tym Potopie byþa teŇ Ļwiadkiem Potopu sprzed 12,5 tysiĢca lat? Brak sumeryjskich przekazw z tego okresu
skþania do wniosku, Ňe w tym czasie cywilizacja ta mogþa juŇ nie istnieę. Przekazy urwaþy siħ. Pojawiþy siħ duŇo, duŇo pŅniej juŇ w innej
rzeczywistoĻci, lecz bez dopisanego ciĢgu dalszego. Dlatego byę moŇe historia ņydw nie ma odzwierciedlenia w pisanych Ņrdþach Egiptu. Czy
miaþa miejsce tysiĢce lat wczeĻniej?
Po Potopie sprzed 12,5 tysiĢca lat historia zaczħþa toczyę siħ niejako od nowa. Wedþug Egipcjan w okresie 8 tysiħcy lat potopw byþo kilka, Platon
w okresie 9 tysiħcy lat wymienia ich trzy plus potop Deukaliona. BiorĢc pod uwagħ wszystkie Ņrdþa staroŇytnych naleŇy zauwaŇyę, Ňe nie
wszystkie "Potopy" to tylko woda. PowinniĻmy raczej mwię o okresowych kataklizmach niszczĢcych ludzi i ich dorobek, gdzie woda byþa jednym
z niszczycielskich czynnikw.
Co mogþo byę przyczynĢ Potopu?
Woda. Banalne, prawda? Ale jak tħ wodħ zmusię do zatopienia najwyŇszych gr i do tego jednoczeĻnie i wszħdzie? Rwnomierne zatopienie
caþego Ļwiata nie wchodzi w rachubħ. Z prostego wyliczenia wynika, Ňe po prostu zabrakþo by wody. Druga metoda to "potrzĢĻniħcie tĢ wannĢ",
jakĢ jest Ziemia lecz Kto lub Co moŇe tego dokonaę? Stan mojej wiedzy podparty tezami C. Wadowskiego podsuwa trzy rozwiĢzania:
1.
Krtkotrwaþe dziaþanie grawitacji duŇego ciaþa niebieskiego.
2.
Upadek wielkiego meteorytu do ktregoĻ z oceanw.
3.
Gwaþtowny wstrzĢs caþej skorupy Ziemi, czyli "wielki uskok skorupy ziemskiej".
Poddajmy to oglnej analizie.
Krtkotrwaþe dziaþanie grawitacji duŇego ciaþa niebieskiego.
KsiħŇyc oddziaþywujĢc grawitacyjnie na Ziemiħ jest w stanie spowodowaę przypþyw o wysokoĻci kilkudziesiħciu metrw. Nie stwierdzono
znaczĢcego wpþywu Sþoıca na przypþywy, podobnie jak i Jowisza. Jak wielkie musiaþo by byę ciaþo niebieskie mogĢce spowodowaę spowolnienie
(lub nawet krtkie zatrzymanie) ruchu obrotowego Ziemi i spowodowaę przypþyw o wysokoĻci kilku kilometrw? SĢdzħ, Ňe musiaþo by mieę
przynajmniej wielkoĻę Ziemi. Siþa wzajemnego oddziaþywania grawitacyjnego jest wprost proporcjonalna do mas obu ciaþ biorĢcych udziaþ w
takiej konfrontacji, a odwrotnie proporcjonalna do odlegþoĻci miħdzy nimi podniesionej do kwadratu. Logicznie biorĢc, spowodowanie Potopu na
Ziemi mogþo by spowodowaę ciaþo niebieskie wielkoĻci Ziemi (lub zbliŇonej) przelatujĢce w odlegþoĻci mniejszej niŇ odlegþoĻę do KsiħŇyca i
wiħkszej niŇ granica Roche'a (2,5 promienia Ziemi - okoþo 15918 km).
ZbliŇanie siħ takiego obiektu do Ziemi nie mogþo byę nie zauwaŇone i zapewne znalazþo by odbicie w Ņrdþach pisanych jako zbliŇajĢca siħ
"gwiazda Ļmierci", ktra z dnia na dzieı stawaþaby siħ coraz wiħksza, jaĻniejsza i ktra w koıcu wielkoĻciĢ przerosþa by KsiħŇyc. Nic takiego w
przekazach nie znaleziono. MoŇna by w to wþĢczyę "czarnĢ dziurħ" przelatujĢcĢ w pobliŇu naszego Ukþadu. Masa olbrzymia, niewidoczna dla
ludzkich oczu. Jednak wtedy ucierpiaþa by nie tylko Ziemia, ale prawdopodobnie wszystko co krĢŇy w naszym Ukþadzie Sþonecznym. Byę moŇe
nawet doszþoby do "porwania" najodleglejszych naszych planet (np. Plutona). BiorĢc wszystkie "za i przeciw" spokojnie takĢ koncepcjħ moŇemy
odþoŇyę na pþkħ.
Upadek wielkiego meteorytu do ktregoĻ z oceanw.
MoŇliwe, ale nie tþumaczy jednoczesnego "wylania siħ" mrz wewnħtrznych, jezior i rzek. Musiaþoby takŇe nastĢpię zrŇnicowanie zniszczeı.
Przeciwna strona Ziemi powinna by zostaę mniej zniszczona. Ponadto, jak pisaþem uprzednio, fakt zbliŇania siħ takiego meteorytu nie mgþby
zostaę nie zauwaŇony. Koncepcja takŇe moŇe zostaę odþoŇona, przynajmniej na razie.
Gwaþtowny ruch caþej skorupy Ziemi, czyli "wielki uskok skorupy ziemskiej" Hapgood'a.
Gwoli prawdzie, z podobnĢ hipotezĢ juŇ w roku 1978 wystĢpiþ i to w Polsce Kazimierz Wadowski. Jego hipoteza pod nazwĢ "Teoria nagþej i
Strona | 5
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

bloodart.opx.pl