Korespondencja w sprawach osobowych, TEB

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Korespondencja w sprawach osobowych

1.Korespondencja jest związana ze sprawami osobowymi można podzielić na trzy grupy:

a. korespondencja związana z przyjmowaniem pracownika do pracy,

b. korespondencja w czasie trwania stosunku pracy

c. korespondencja związana z rozwiązaniem stosunku pracy

2. Korespondencja jest związana z przyjmowaniem pracownika do pracy

Część korespondencji związanej z przyjmowaniem pracownika do pracy jest sporządzana przez pracownika, inne natomiast przez pracodawcę. Pracownik sporządza cv, list motywacyjny podanie o przyjęcie do pracy, kwestionariusz osobowy. Pracodawca może wysłać do Centralnego rejestru skazanych zapytanie o karalność (z reguły w przypadku zatrudniania pracowników na stanowiska kierownicze).

W niektórych przedsiębiorstwach wypełniane jest „wniosek w sprawie zatrudnienia pracownika” Wniosek taki sporządzany jest na specjalnym formularzu przez kierownika komórki organizacyjnej, w której będzie zatrudniony pracownik.

Umowa o pracę to dokument przygotowany przez pracodawcę, ale podpisany przez dwie strony, tj. pracodawcę i pracownika. W dokumencie musi być wyraźnie zaznaczony rodzaj umów jaki jest zawierany.

3. Korespondencja występuje w czasie trwania stosunku pracy.

W czasie trwania zatrudnienia najczęściej występują następujące pisma:

a.       Zakres czynności (przydział obowiązków) jaki otrzymuje pracownik w początkowym okresie pracy

b.      Przeszeregowanie pracownika

c.       Zmiana warunków pracy i płacy

d.      Zaświadczenie o pracy

e.       Podanie o udzielenie urlopu

f.        Pismo dotyczące dyscypliny pracy (zalicza się tu pisma związane z udzieleniem kar i nagród przewidziane w Kodeksie Pracy)

 

4. Korespondencja  związana z rozwiązaniem stosunku pracy

a. Wniosek w sprawie rozwiązania stosunku pracy

b. Pismo informujące o rozwiązaniu umowy o pracę: na mocy porozumienia stron, bez wypowiedzenia i wypowiedzenie umowy o pracę

c. Świadectwo pracy

d. Zaświadczenie – załącznik do świadectwa pracy, ustalenia okresu zatrudnienia, od których zależy wysokość świadczenia emerytalnego

e. Opinie o pracy wydawana wyłącznie na życzenie zainteresowanego pracownika

5. Skróty i skrótowce

W korespondencji biurowej skróty należy ograniczyć tylko do powszechnie znanych, takich, co do których mamy pewność, że zostaną przez czytającego list zrozumiane.

W Przeciwnym razie mogą zdarzyć się nieporozumienia wynikające z niewłaściwego ich odczytania.

Często spotykanym błędem jest nie właściwe stosowanie kropki w skrótach.

Kropkę w skrótach stawiamy wówczas, gdy skrót jest utworzony z początkowych liter wyrazu skracanego. Natomiast nie stawiamy kropki, jeżeli końcowa litera skrótu jest ostatnia literą wyrazu skracanego.

Poniżej przedstawiono niektóre  skróty i skrótowce występujące często w korespondencji biurowej:

a. Skróty tytułów naukowych i zawodowych

Prof. Dr – doktor, mgr – magister, doc. – docent, inż. – inżynier, gen. – generał, red.- redaktor, dyr.- dyrektor, mjr – major, kpt. – kapitan

b. Skróty powtarzających się często zwrotów mowy potocznej:

Szt. – sztuk, nr – numer, ul. -  ulica, m.- mieszkanie, al. -  aleja, wg – według, l. – liczba, poz.- pozycja, r.- rok,

c. Skróty miar i nazw jednostek monetarnych (zawsze bez kropki):

zł – złoty, gr. – grosz, m – metr, cm – centymetr, kg-kilogram, t – tona, ha- hektar, km- kilometr

d. skrótowce pisane wielkimi literami składają się zwykle z początkowych liter poszczególnych wyrazów stanowionych nazwę firmy, organizacji, instytucji itp.:

NBP – Narodowy Bank Polski

PKO- Powszechna Kasa Oszczędności

MSZ – Ministerstwo Spraw zagranicznych

PAN – Polska Akademia Nauk

e. skróty pisane małymi literami są to łącznie pisane połączenia kilku skrótów:

k.o.- kulturowo-oświatowy, bhp. – bezpieczeństwo i higiena pracy, br.- Bieżący rok, jw.- jak wyżej, np.- na przykład, itd.- i tak dalej, itp.- i tak podobne, tj.- to jest, ww.- wyżej wymienione, cdn.- ciąg dalszy nastąpi, tzn.- to znaczy, ds. – do spraw,

należy unikać pisania skrótów kreski ”nawiasowej” np. w/w, d/s, k/Łodzi, gdyż jest to błąd. Podobnie nie właściwe jest skracanie wyrazów typu „wiceprezes” następująco: „v-ce prezes”: zupełnie nie zrozumiałe i nie uzasadnione jest zastąpienie litery „w” literą „v” a litery „i” kreską „-„

             

 

 

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • bloodart.opx.pl
  •