Korespondencja w sprawach osobowych, TEB
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Korespondencja w sprawach osobowych
1.Korespondencja jest związana ze sprawami osobowymi można podzielić na trzy grupy:
a. korespondencja związana z przyjmowaniem pracownika do pracy,
b. korespondencja w czasie trwania stosunku pracy
c. korespondencja związana z rozwiązaniem stosunku pracy
2. Korespondencja jest związana z przyjmowaniem pracownika do pracy
Część korespondencji związanej z przyjmowaniem pracownika do pracy jest sporządzana przez pracownika, inne natomiast przez pracodawcę. Pracownik sporządza cv, list motywacyjny podanie o przyjęcie do pracy, kwestionariusz osobowy. Pracodawca może wysłać do Centralnego rejestru skazanych zapytanie o karalność (z reguły w przypadku zatrudniania pracowników na stanowiska kierownicze).
W niektórych przedsiębiorstwach wypełniane jest „wniosek w sprawie zatrudnienia pracownika” Wniosek taki sporządzany jest na specjalnym formularzu przez kierownika komórki organizacyjnej, w której będzie zatrudniony pracownik.
Umowa o pracę to dokument przygotowany przez pracodawcę, ale podpisany przez dwie strony, tj. pracodawcę i pracownika. W dokumencie musi być wyraźnie zaznaczony rodzaj umów jaki jest zawierany.
3. Korespondencja występuje w czasie trwania stosunku pracy.
W czasie trwania zatrudnienia najczęściej występują następujące pisma:
a. Zakres czynności (przydział obowiązków) jaki otrzymuje pracownik w początkowym okresie pracy
b. Przeszeregowanie pracownika
c. Zmiana warunków pracy i płacy
d. Zaświadczenie o pracy
e. Podanie o udzielenie urlopu
f. Pismo dotyczące dyscypliny pracy (zalicza się tu pisma związane z udzieleniem kar i nagród przewidziane w Kodeksie Pracy)
4. Korespondencja związana z rozwiązaniem stosunku pracy
a. Wniosek w sprawie rozwiązania stosunku pracy
b. Pismo informujące o rozwiązaniu umowy o pracę: na mocy porozumienia stron, bez wypowiedzenia i wypowiedzenie umowy o pracę
c. Świadectwo pracy
d. Zaświadczenie – załącznik do świadectwa pracy, ustalenia okresu zatrudnienia, od których zależy wysokość świadczenia emerytalnego
e. Opinie o pracy wydawana wyłącznie na życzenie zainteresowanego pracownika
5. Skróty i skrótowce
W korespondencji biurowej skróty należy ograniczyć tylko do powszechnie znanych, takich, co do których mamy pewność, że zostaną przez czytającego list zrozumiane.
W Przeciwnym razie mogą zdarzyć się nieporozumienia wynikające z niewłaściwego ich odczytania.
Często spotykanym błędem jest nie właściwe stosowanie kropki w skrótach.
Kropkę w skrótach stawiamy wówczas, gdy skrót jest utworzony z początkowych liter wyrazu skracanego. Natomiast nie stawiamy kropki, jeżeli końcowa litera skrótu jest ostatnia literą wyrazu skracanego.
Poniżej przedstawiono niektóre skróty i skrótowce występujące często w korespondencji biurowej:
a. Skróty tytułów naukowych i zawodowych
Prof. Dr – doktor, mgr – magister, doc. – docent, inż. – inżynier, gen. – generał, red.- redaktor, dyr.- dyrektor, mjr – major, kpt. – kapitan
b. Skróty powtarzających się często zwrotów mowy potocznej:
Szt. – sztuk, nr – numer, ul. - ulica, m.- mieszkanie, al. - aleja, wg – według, l. – liczba, poz.- pozycja, r.- rok,
c. Skróty miar i nazw jednostek monetarnych (zawsze bez kropki):
zł – złoty, gr. – grosz, m – metr, cm – centymetr, kg-kilogram, t – tona, ha- hektar, km- kilometr
d. skrótowce pisane wielkimi literami składają się zwykle z początkowych liter poszczególnych wyrazów stanowionych nazwę firmy, organizacji, instytucji itp.:
NBP – Narodowy Bank Polski
PKO- Powszechna Kasa Oszczędności
MSZ – Ministerstwo Spraw zagranicznych
PAN – Polska Akademia Nauk
e. skróty pisane małymi literami są to łącznie pisane połączenia kilku skrótów:
k.o.- kulturowo-oświatowy, bhp. – bezpieczeństwo i higiena pracy, br.- Bieżący rok, jw.- jak wyżej, np.- na przykład, itd.- i tak dalej, itp.- i tak podobne, tj.- to jest, ww.- wyżej wymienione, cdn.- ciąg dalszy nastąpi, tzn.- to znaczy, ds. – do spraw,
należy unikać pisania skrótów kreski ”nawiasowej” np. w/w, d/s, k/Łodzi, gdyż jest to błąd. Podobnie nie właściwe jest skracanie wyrazów typu „wiceprezes” następująco: „v-ce prezes”: zupełnie nie zrozumiałe i nie uzasadnione jest zastąpienie litery „w” literą „v” a litery „i” kreską „-„
[ Pobierz całość w formacie PDF ]